Ik word er eigenlijk zenuwachtig van als ik eraan denk. Ik wil dat het nog niet zo ver is, maar ook dat het al bijna zover is.
Want ik kán nog wel even door, maar ik heb het ook al nodig.
Het zorgt voor verwachtingen en wensen, misschien hoop, maar ook voor mogelijke oordelen of teleurstellingen.
Ik kan bang worden voor hoe het zal zijn of juist niet, maar nog meer voor hoe het daarna kan worden.
Ik wil de tijd nuttig besteden maar ook genieten van de tijd die ik heb. Én ik vrees dat de tijd veel te snel voorbij gaat.
Ik heb er van alles voor verzonnen, maar wil ook niet te veel verzinnen. Het moet leuk zijn maar niet ‘moeten’.
Ik wil verrast worden, maar ook weten waar ik aan toe ben.
Op het moment wil ik dat het eeuwig duurt, maar ik weet dat dat niet kan en ik er uiteindelijk tóch een keer genoeg van krijg.
Ik kan het zelf organiseren maar weet ook dat ik het nooit helemaal in de hand heb.
Dus besluit ik er maar gewoon van te genieten. Per dag, voor het weer voorbij is.
Want ‘wie dan leeft, wie dan zorgt’.
VAKANTIE!!
Reactie plaatsen
Reacties