Bistro

Mijn moeder en ik zitten gezellig aan een tafeltje bij het raam.
Ook al laat de zon zich maar af en toe zien en regent het vooral, het uitzicht is er niet minder om.
Overal zijn bloemen en regelmatig vliegt er een vogeltje voorbij.

Het (wiebel)tafeltje is sfeervol gedekt met servies met bloemen erop en in de kleuren van de Franse vlag, met een waxinelichtje en een minivaasje met minibloemetjes. Al gauw staat hetzelfde tafeltje ook vol met lekkere dingen, zoals een baguette, croissants, aardbeien en jus d’orange.

Op de achtergrond klinkt af en aan Franse muziek, soms harder en zachter, maar – net als het tafeltje – kan niet alles (altijd) perfect zijn.
We kunnen er juist wel om lachen. En soms zingen we even mee.

Intussen maken we foto’s en een filmpje van onze Franse lunch, als herinnering, en voor het ‘thuisfront’.

In de hoop dat zij ook weer eens een foto of filmpje terugsturen én om te laten zien dat wij ook iets bijzonders hebben.

Want zij kunnen dan wel écht in Parijs zijn, wij zitten lekker in onze eigen bistro in het huis van mijn moeder. Zonder dat we hoeven te wachten voor attracties of op ons eten, zonder dat we veel geld kwijt zijn, zonder veel reistijd en inpakstress maar wél met plezier en lekker eten.

En ’s avonds kunnen we lekker douchen onder onze eigen douche en slapen in ons eigen bed!

Délicieux!