Waar ben ik aan begonnen? Hoe kon ik dit bedenken? Wat doe ik hier?
Op pad in het centrum van mijn geboortestad stelde ik mezelf deze vragen.
Al fietsend werd ik aangevallen door allemaal vliegende beesten die het op de fietsers gemunt leken te hebben.
Met z’n allen hingen ze rond boven het fietspad en niemand lieten ze ongeschonden doorfietsen.
Wat verderop deed zich een soort filevorming voor. Zéker met de fiets kon je nauwelijks een kant op en schuifelde je – tussen anderen door - van sigarettenstank naar vislucht en van harde muziek naar heel veel rommel op straat.
Ik vroeg me steeds maar weer af waarom ik toch altijd denk dat ik dit leuk vind. En waarom andere mensen dit leuk vinden. Waarom deed ik dit?
Ik baande me een weg door het doolhof van mensen tot ik opeens niet meer verder kon.
Doordat alles vol stond, er een podium was met hele harde muziek en doordat ik opeens terugging naar jaren geleden op dezelfde plek.
Op die dag was er ook een podium met muziek maar liep ik – gierend van het lachen – met mijn moeder en oma rond over het plein.
Vlak voordat mijn oma ging verhuizen, nog geen jaar voordat ze overleed, op de dag vóór Koningsdag.
Maar wat hebben we samen altijd een lol gehad.
Met een glimlach op mijn gezicht om de lol die we toen hadden, ging ik weer terug naar huis.
Ben ik toch niet voor niks deze Koningsdag een kijkje gaan nemen in de stad….
Reactie plaatsen
Reacties