Mijn weekje ‘ontprikkelen’ liep al tegen zijn einde, maar ik genoot die laatste dagen nog even van de rust.
Tot er weer wat ‘loos’ bleek te zijn.
Van het ene op het andere moment.
Er was door mij al het één en ander geprobeerd om het op te lossen en zelfs de ‘hulptroepen’ waren – zonder dat ik het vroeg en later zelfs zonder mijn medeweten – in actie gekomen.
Niks hielp. Er zat maar één ding op en eigenlijk leek die oplossing best simpel. Ware het niet dat bij mij bijna niks simpel is. Want als ik het zelf zou oplossen, zou ik hele vieze handen krijgen en moest ik mijn handen - die alweer aardig wat weghadden van craquelé – na afloop weer een hele tijd blootstellen aan warm water en zeep.
Met niet eens de garantie dat het probleem dan écht verholpen zou zijn.
Zonder dat we er veel wóórden aan vuil maakten, stond mijn moeder al klaar om het te regelen.
Zo snel als ze op weg ging naar de oplossing, zo snel stond ze ook weer naast me.
Ze deed alsof het haar probleem was, maar daarvoor moest ze zich legitimeren, zei de man die haar hielp, en dat kon natuurlijk niet met mijn ID – kaart.
Met een licht gevoel van schaamte ging ik dus maar mee en regelde ik het zelf. Handschoenen uit en gaan. Met in mijn ene hand mijn telefoon en de andere hand vrij voor mijn ID -kaart.
Ik liep naar de desbetreffende man, dacht ik, maar hij deed alsof hij van niks wist. Was ik nou gek of was hij het?!
Ik vertelde wat ik dacht dat er moest gebeuren en zowel de man als zijn collega deden zonder blikken of blozen hun werk.
Het bleek dat mijn moeder even daarvoor geholpen werd (of juist niet, doordat het niet haar telefoon was maar die van mij) door een man die nu in geen velden of wegen meer te bekennen was.
Ik schaamde me dus voor niks.
Ik kwam nu dus gewoon als nieuwe klant binnen die goed had ingeschat wat er gedaan moest worden aan het probleem en het probleem werd ook nog gratis verholpen. De man deed gewoon een nieuwe SIM – kaart in mijn telefoon en het probleem was opgelost.
Zo simpel kan het dus zijn.
En dáár had ik dat extra handen wassen wel voor over…
Reactie plaatsen
Reacties