Er worden allemaal spullen naar binnen gedragen, andere kleren worden aangedaan, er worden materialen schoongemaakt.
Het echte werk moet nog beginnen maar de mensen hebben het nu al warm.
De spanning was bij mij in ieder geval vooraf al voelbaar en stijgt en daalt bij vlagen.
Het ‘hoofd’ vraagt om muziek, zodat hij zich misschien beter kan focussen. De assistentes, waar ik er één van ben, vinden dat er al wel genoeg geluid aanwezig is. Zoals die van een aantal machines. En straks is er hoogstwaarschijnlijk ook weer genoeg geluid te horen. Alleen al van het gereedschap dat gebruikt wordt, de inspanningskreten en in het ergste geval ook van het zuchten van wanhoop of het vele werk dat er verricht moet worden.
Maar met een beetje geluk ook even van het lachen van een gebbetje of de opluchting als er tijdens deze hele operatie weer een stap in de goede richting is gezet.
De slippers worden aangedaan. Maar er gaat één ding mis... Het gebeurt niet allemaal steriel. Nou eigenlijk bijna helemaal niet. En daar word ik lichtelijk paniekerig van.
Er komt zelfs een zaag aan te pas. Wil ik nog weten wat hier gebeurt? Of moet ik er maar op vertrouwen dat het ‘hoofd’ weet wat het beste is en hoe? Omdat ik er nog minder verstand van blijk te hebben dan ik dacht heb ik mezelf maar een functie toebedeeld bij de afvalverwerking. Om alles volgens de richtlijnen te kunnen verwerken mag ik alle zooi in stukken scheuren.
Terwijl ik daarmee bezig ben, kijk ik met een schuin oog naar hoe het ‘hoofd’ en de andere assistente te werk gaan. Zij geeft van alles aan, hij is aan het zagen, draaien, schroeven, trekken….
Langzaamaan lijkt er progressie in te komen. Er lijkt iets moois te ontstaan. Dit moment mag ik niet zomaar voorbij laten gaan. Al lijkt het misschien niets bijzonders en is het iets wat het ‘hoofd’ al veel vaker heeft gedaan, als ik dit niet op beeld zet krijg ik er vast spijt van.
En zo maak ik, tussen de afvalverwerkingsactiviteiten door, steeds weer even een foto. Zo kan ik later nog terugkijken hoe het in elkaar zetten van mijn meubels in zijn werk ging….
Reactie plaatsen
Reacties