Mijn atelier

Minimaal twee keer per week ga ik naar mijn atelier. Het is een heel groot atelier, met meerdere verdiepingen en kamers.
Mijn eigen woning is niet groot. Ik heb daar dan ook niet echt plek om veel van mijn creatieve ideeën tot uiting te laten komen.
Laat staan om het vervolgens ergens op te bergen. Dan is er kans dat het valt, gaat ‘verstoffen’, verkleuren, verwaaien, verteren…
Of dat mijn hele woning – in mijn ogen – vies wordt.

 
Gelukkig kan ik er wel inspiratie op doen - bijvoorbeeld uit tijdschriften, en mijn ideeën opschrijven of schetsen- , maar in mijn atelier kan ik ´los´ gaan. Daar heb ik veel ruimte om te schilderen, te borduren, kaarten te maken, te dansen… En ook om muziek te maken, te zingen, puzzelen en even te crossen op mijn gekregen hometrainer. En naast spullen te kunnen opbergen, kan ik ook gewoon spullen rond laten slingeren en hoef ik niet bang te worden dat iets vies wordt of dat al is. Want ik woon er niet.

Overal in mijn atelier zijn foto’s te vinden van - voor mij - grote en kleine voorbeelden. Mensen naar wie ik opkijk en waarvan ik inspiratie krijg én van wie ik hun werk voort probeer te zetten omdat zij dat zelf niet meer kunnen.

Ook staat er een bed, zodat ik er kan overnachten als ik te moe ben om naar mijn eigen woning te gaan of gewoon nog geen zin heb om terug te gaan en de volgende dag niet naar mijn werk hoef.

In mijn atelier kan ik weer even ontspannen na een werkweek en uitslapen tot mijn lichaam zegt dat het tijd is om weer creatief bezig te zijn.
In het fijnste geval word ik dan niet alleen wakker met creatieve ideeën, maar ook met de geur van een heerlijk ontbijtje dat voor mij wordt klaargemaakt.

Minimaal twee keer per week ga ik naar ‘mijn atelier’, het huis van mijn moeder en haar man. Dan voel ik me weer even kind en kan ik lekker ‘knutselen’.